ป ชวนชิม : บ้านส้มตำ พระรามห้า – อาหารหลากหลาย ส้มตำธรรมดา !
เคยมั้ย..ขับผ่านร้านอาหารที่ไม่เคยรู้จัก แล้วเห็นคนแน่นมาก ก็อยากกินเป็นกำลัง อารมณ์นี้เลย คนอื่นเป็นบ่อยมั้ยไม่รู้ แต่ตรูน่ะ..ประจำ งวดนี้ตามฟอร์ม..กะลังมุ่งมั่นไปอีกร้านนึง ขับผ่านร้านนี้ไปแล้ว แต่ visual foeld ด้าน lateral side ของตาซ้าย มีภาพติดตาแว๊บๆว่าร้านไรวะ คนเยอะ ชิบเป๋ง แถมร้านดูน่าเข้ามากๆ ถึงกะต้องขับถอยๆมาเข้าร้านเป็นระยะทาง 200 เมตร ความรู้สึกช้าเกิน แต่สังหรณ์ใจกะมโนถูกต้องอะนะ 555 มาฟังรีวิวของชั้นกันเถอะ
อาหาร – รวมถัวๆ 8/10 เมนูที่ชั้นหลงรักสุด คือ แกงเห็ดเผาะกุ้ง น้ำแกงอรอยเลิศ รสกะลังกรื่มๆ เผ็ดร้อนเหมาะหม๊ง เหมาะกะอากาศเย็นๆ บวบก็หวานนุ่มกำลังดี ขนาดชั้นเกลียดผักยังรักได้ เห็ดเผาะเคยกินครั้งนึงที่ไหนจำไม่ได้ ในกทม เห็นเมนูครั้งแรกที่นี่ เมนูร้านนี้อาหารออกย้อนยุคคลาสสิกไทย ชอบจังๆ เห็ดเหนียวนอกกัดแล้วกรุบกรอบไม่ได้ยินเสียงเผาะๆนะ ชื่อมันมาจากไหนน๊อ เปิดอากู๋ดู ไม่เห็นเจอ เจอเพียงว่ามันต้องกินตอนอ่อนๆเด็กเอ๊าะๆ เดาว่าน่าจะเป็นที่มาของคำว่า ขบเผาะ ใช่มั้ยเนี่ย ใครรู้บอกด้วย แต่ที่สำคัญใน wikipedia ว่า มันห้ามเลือดได้ และ รักษามือเท้าอักเสบได้ เหวยๆ เอาละวา..ชั้นจะแนะนำคนไข้รูมาตอยด์ของชั้นมากินเห็ดนี้ดีกว่า แต่เอ…อ่นต่อในย่อหน้าถัดมา บอกว่าเห็ดนี้แพง เพราะต้องอาศัยศิลปะขั้นสูงในการเก็บเห็ดเชียวนะ สายตาต้องประดุจเหยี่ยวจึงจะเดินผ่านแล้วเห็นเม็ดเห็ดเผาะอ่อนๆที่จะมุดอยู่ใต้ดินได้ ไอ๋ยะ..มันลึกล้ำเสียนี่กระไร ว่าแล้วก็เปลี่ยนใจให้คนไข้ชั้นกินคลอโรควินเล่นต่อไป เพราะบาทสองบาท อีเห็ดนี่เขาว่าขายเป็นลิตรราคาเกือบ 100 เลยละ แม่เจ้า…กลับๆๆกละบมารีวิวต่อ เมนูเห็ดนี้แจกคะแนนไปเลย 10 เต็ม ส่วนส้มตำ ชั้นสั่งตำหอยนางรม คนขายถามว่าเผ็ดมั้ย ชั้นบอกทันควัน ‘เผ็ด’ เด็กรับออเดอร์ทำสีหน้ากระหยิ่มนิดนึง (อันนี้ตอนสั่งชั้นไม่สังเกต แต่หลังกินไปแล้วมันเผ็ดโคตรๆ ชั้นเลยมโนกลับไปคุ้นๆว่าเด็กทำหน้าแสยะยิ้มนิดนึง เพราะหลังกินคำแรก ชั้นถึงกะสบถออกมาหนึ่งพยางค์ว่า “โหหหหหหยยยย” ได้ยินใช่มะ มันโหหหววว มากๆ คนกินเผ็ดอย่างชั้นถึงกะครางเสียงกระเส่า..ไม่..ไม่ควรใช้คำนี้ มันอารมณ์ไม่ใช่แบบนั้น คิดอันนั้นไปแล้วใช่มะ..ลามกๆ.. สรุปๆ คือควรสั่งธรรมดาน่าจะกะลังดี พอสั่งเผ็ด คนตำเน้นเผ็ดจนแสบท้องเลย แต่อร่อยนะเออ..มันแซ่บเว่อร์มั่กๆ แต่ชั้นแอบคิดว่าถ้าเปรี้ยวน้อยกว่านี้นิดและหวานกว่านี้หน่อยน่าจะเริ่ด หอยนางรมสดมากนะ ชอบ แต่หักรสเปรี้ยวไป 2 คะแนน ให้ 7.5 แต่คนชอบเปรี้ยวน่าจะให้ 8 เมนูที่ชั้นผิดหวังสึดน่าจะเป็นเนื้อโคขุนริบอายจิ้มแจ่ว ชั้นสั่งให้มันไม่สุกมากแล้วนะ แต่ออกมา well-done ไป แต่นุ่มอยู่ ถ้าดิบๆสุกๆจะโดนใจมาก แจ่วออกเปรี้ยวไปหน่อย แล้วน้อยนิด ติดฟันยังไม่รู้รสก็หมดซะแล้ว 300 บาทเลยนะ รับไม่ได้ ให้ 6.5 พอ ส่วนปีกไก่ทอด สั่งเพราะเห็นใครๆก็สั่ง เอาไปเลย 9.5/10 หน้าตาก็ดี กรอบนอกนุ่มในควันร้อนผ่าวๆกัดลงไปนุ่มมาก ไอร้อนพุ่งออกมาตามไรฟัน อร่อยจริงจัง แพ้ก็แต่ไก่ทอดเกลือร้านส้มตำปูดองพระราม 5 ซึ่งได้คะแนนเต็มไปอย่างหวุดหวิด เมนูถัดมาคือ ปลาหมึกไข่ชุบแป้งทอด ให้ 9 มันสด เต็มปากเต็มคำ มันไข่ทะลัก แป้งกรอบ ในนุ่มหนึบมากๆ ชั้นปากกว้างจะตาย ยังยัดเข้าไปไม่หมดชิ้น ปลาหมึกเค้าใหญ่ล่ำจริงนะเธอ ตบท้ายด้วย เฉาก๊วยโบราณใส่น้ำตาลแดง ให้ไป 8/10 เหนียวหนึบน้อยไปนะ แล้วชั้นไม่ชอบน้ำตาลแดง แต่คนอื่นว่าอร่อยนะ
สถานที่ – แนวเดียวกะสามเสนวิลล่า คล้ายมาก ไม่โอ่อ่าเท่า แต่อารมณ์เดียวกัน ร้านน่ารักน่านั่ง ถนนนี้ให้ชั้นมาเองอีกทีก็มาไม่ถูก มันลึกลับนะชั่นว่า แต่คนไทยมากันฮึม คนเรากระเสือกกระสนหาอสหารอร่อยๆ ถ้าอยู่บนยอดเขา ลุยน้ำลุยไฟ ก็คงมีพี่ไทยนั่นแหละไป สำหรับชั้น ไม่ไป กลัวดำ ชั้นดำพอแล้ว อ้อ..หน้าชั้นมันเละอยู่แล้ว ไม่ควรไหม้ด้วย มันจะไหม้ๆเละๆ ไม่อยากจะคิด
ราคา – เหมาะสมกะคุณภาพ ถูกกว่าสามเสนวิลล่านะ ให้ 9/10 หักคะแนนที่ราคาเนื้อจานนั้น และ เขาไม่รับบัตรเครดิต ชั้นทั้งล้วงทั้งควัก เหรียญเหริญแบงค์ย่อย เรียกว่าเกือบไม่มีตังค์จ่าย ถ้าไม่พอชั้นจะไปกด atm ที่ไหนน๊อ ออกไปอาจกลับไม่ถูก ใครจะมากรุณากินแต่พอตัว และ พกกะตังค์ไปด้วย บัตรหรูช่วยมะได้อะนะ
การบริการ – 9.5/10 เร็วมาก ยังไม่เกิดอารมณ์ใดๆเลย มาเสริร์ฟเร็วจนเกือบรับไม่ได้ ก็คิดว่าคนแน่นขนาดนี้น่าจะเล่นตัวช้านิดนึง นี่มันอะไรกัน เร็วเกิ๊นนนน เด็กเสริร์ฟมากมาย เก็บจานก็เร็วมาก ชั้นหยิบไก่ปีกสุดท้ายเข้าปากงับแรก เอาเป็นว่าครึ่งงับละกัน เด็กร้านมาเก็บจานกะน้ำจิ้มทันควัน ชั้นต้องตะปบยื้อแย่งน้ำจิ้มไว้ ปีกไก่เกือบหลุดจากปาก หัก 0.5 นะคะน้อง จะหัก 1 แต่น้องตั้งใจจริง และ คงเฝ้าดูพี่ว่าตวัดไก่ออกจากตะกร้ารึยัง คนตั้งใจอย่างนี้ควรหนับหนุนค่ะ
ให้มาอีกก็ต้อง gps แต่เห็นว่าเค้ามีสาขาพระปิ่นเกล้า สาธร และพุทธมณฑลด้วย ว้ายๆ ทำไมไม่รู้ ใกล้ศิริราชก็มีด้วย สมควรอุดหนุนๆ อ้อ..อย่าถามว่ามายังไง ชั้นหลงง่ะ เข้าใจนะ เอาไปเลย อยากมาโทรตามที่ชั้นโพสต์ให้ รึ ดูแผนที่ของอากู๋ คนเคยมาร้านนี้ตั้ง หมื่นหกพันกว่าคนเลยนะ ทำไมชั้นตกเทร็นด์ขนาดนี้นะ เธอๆก็ตกเหมือนกันละสิ คริๆ มีเพื่อน!
ป. ชวนชิม 